Puerto Viejo

Lieve allemaal,
Afgelopen week is er weer een hoop gebeurd. Vorige week maandag begonnen we met ons vrijwilligerswerk en na een nogal ongelukkige start kwamen we dinsdag in een leuk project terecht. Het is een soort van kinderdagverblijf voor kindertjes uit arme gezinnen. We zijn hier begonnen aan het opknappen van de speelplaats, wat echt heel hard nodig is. We hebben al een aantal klimrekken heel mooi opnieuw geverfd en hebben ondertussen onzelf en de kinderen ook van een kleurtje voorzien. De lieve kinderen willen namelijk graag helpen met opknappen en eindigen meestal met verf op hun schoenen, haren en kleding. De kinderen hebben het enorm naar hun zin, jammergenoeg zijn de leraressen niet altijd even blij met ons ;)

Na vier dagen hard werken begon het weekend weer. We vertrokken naar Puerto Viejo, een klein stadje aan de Caribische kust waar de hele dag Bob Marley muziek wordt gedraaid. We namen onze intrek in een mooi hotelletje zo´n 20 meter van de zee en vertrokken natuurlijk meteen naar het strand. Hier zijn we de rest van de dag gebleven om vervolgens de dag af te sluiten met een Mojito en een broodje falafel.

Zaterdagochtend stonden we vroeg op om ontbijt te halen en fietsen te huren. We kregen allebei een mooie beachcruiser en niet later zaten wij allebei op de fiets. Helaas ging na vijf minuten de eerste band al lek. Na een kort bezoekje aan de fietsverhuur besloten we toch te beginnen aan onze strandentocht (telkens 10 minuten fietsen over ruige wegen vol gaten om op het eerstvolgende prachtige strand te gaan liggen). Toen we bij het allerverste strand waren aangekomen ging jammergenoeg de tweede band lek. Na lang lopen en vele aanbiedingen om onze fietsen bij mensen in auto´s te laden (wat we natuurlijk niet hebben gedaan pap en mam!) vonden we uiteindelijk Eduardo. We mochten in plastic stoeltjes in zijn achtertuin gaan zitten om toe te kijken terwijl hij de band plakte. Dit in het gezelschap van zo´n 4 honden, 10 kippen en een huishagedis, terwijl zijn kinderen stiekem vanuit het huis naar ons keken. Eduardo bleek erg goed met fietsbanden en al snel zaten we weer op de fiets richting ons hotel. Uitgehongerd van al de inspanningen van die dag besloten we eens goed uit eten te gaan. We kwamen terecht bij een Caribisch restaurant met live muziek en uitzicht op de zee. We aten hier heerlijk hoewel we door de ober nogal vaak leken te worden uitgelachen. Later hoorden we van hem dat we eigenlijk de attractie van de restaurant waren. Na dit diner gingen we naar de TexMex bar waar een Bob Marley look a like optrad. Hierna gingen we door naar Jhonny´s place (ja die H hoort daar) een discotheek aan de rand van de zee. Hier kwamen we het halve dorp weer tegen; de fietsenverhuurder, onze ober en vele anderen kwamen een praatje maken met als fantastische openingszin: ´Ik heb jullie vandaag gezien in Puerto Viejo!´.

Zondagochtend regende het helaas keihard, dus vulden wij de vijf uren totdat de bus vertrok met winkeltjes kijken, souvenirs kopen en uitgebreid lunchen. We kregen het voor elkaar om toch te laat bij de bus aan te komen waardoor we slechte plekken hadden en niet eens naast elkaar konden zitten. De vier uur daarna brachten we door in een benauwde bus, luisterend naar vreselijke discussies tussen Duitsers en Amerikanen over zeer originele onderwerpen zoals hun schoolsystemen, Irak en Obama. Het was echt hel. Gelukkig was dit onze laatste lange busreis in Costa Rica, en konden we daarna heerlijk met de taxi naar ons gastgezin.

Vandaag en gister hebben we weer hard gewerkt in ons vrijwilligersproject. De kinderen waren nog behulpzamer dan vorige week en pakten alle kwasten die ze konden vinden om ons te helpen verven. Helaas meestal in de verkeerde kleur. Daarnaast doen ze ook hun best om ons Spaans te leren; we worden hier nogal vaak verbeterd door 4-jarigen. Ze hangen hele Spaanse verhalen op die wij beantwoorden met ´si, si´ en veel geknik. We gaan nu nog een paar dagen aan de slag en we proberen zoveel mogelijk af te krijgen. Gelukkig hebben we sinds maandag versterking gekregen van vier andere vrijwilligers. Tot snel!

Liefs,